مانند همه بذرها، بذر گوجه ۱۰۱۲ تا زمانی که محیط تمام شرایط مورد نیاز برای جوانه زنی را نداشته باشد، خواب می ماند. دانه ها برای شروع رشد به آب، اکسیژن و گرما نیاز دارند.
دانه های خشک بذرهای خفته هستند. آب بیضه را نرم می کند تا جوانه زدن گیاه جنینی را آسان تر کند. آب نیز وارد سلول های گیاه جنینی می شود و سلول ها را بزرگتر می کند.
اکسیژن نیز وارد دانه می شود. درست مانند حیوانات، سلول های گیاهی برای تنفس به اکسیژن نیاز دارند، که فرآیند دریافت انرژی از غذا است. در این مرحله بذر گوجه فرنگی از آندوسپرم انرژی می گیرد.
بذرهای مختلف در دماهای مختلف بهتر جوانه می زنند. به طور کلی دمای بسیار سرد از جوانه زنی جلوگیری می کند و دمای گرمتر باعث جوانه زنی سریعتر می شود.
بذر گوجه فرنگی در دمای زیر 10 درجه سانتیگراد جوانه نمی زند و محدوده مطلوب آنها بین 16 تا 30 درجه سانتیگراد است.
هنگامی که یک دانه گوجه فرنگی دارای آب، اکسیژن و گرما باشد، گیاه جنینی با استفاده از انرژی آندوسپرم شروع به رشد می کند. ریشه اولین قسمتی است که از بیضه نرم شده عبور می کند و لپه ها بعداً ظاهر می شوند.
تا زمانی که شرایط محیطی مساعد باشد، گیاه به رشد خود ادامه می دهد و ریشه ها به سمت پایین کشیده می شوند و شاخه ها و لپه ها به سمت بالا فشار می آورند.
عوامل محیطی مانند آب، اکسیژن و دمای مناسب همه برای جوانه زنی مورد نیاز هستند، اما فرآیندهای داخل بذر نیز مهم هستند. به عنوان مثال، گیاهان جنینی گوجه فرنگی در طول جوانه زنی هورمون رشدی به نام جیبرلین تولید می کنند. جیبرلین ها به تضعیف آندوسپرم و بیضه کمک می کنند تا گیاه جنینی بتواند جوانه بزند.
همانطور که نهال گوجه فرنگی رشد می کند، استفاده از انرژی ذخیره شده از آندوسپرم را متوقف می کند و شروع به استفاده از لپه های خود برای تولید انرژی خود از طریق فتوسنتز می کند. این زمانی است که گیاه علاوه بر آب، اکسیژن و گرما شروع به نیاز به نور و دی اکسید کربن می کند. نور، دی اکسید کربن و آب همگی برای انجام فتوسنتز مورد نیاز هستند.
بذر گوجه فرنگی برای جوانه زدن نیازی به خاک ندارد. با این حال، نهال ها در نهایت باید در خاک کاشته شوند تا مواد مغذی و مواد معدنی مورد نیاز برای تبدیل شدن به گیاهان گوجه فرنگی سالم را دریافت کنند.
یکی از انواع اصلی مواد مغذی در غذا و منبع انرژی برای گیاهان و حیوانات است. شکر یک کربوهیدرات ساده و نشاسته یک کربوهیدرات پیچیده است. کربوهیدرات های پیچیده از بسیاری از مولکول های قند که به یکدیگر متصل هستند ساخته شده اند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.