عروسی که زردچوبه اصل هندی را مهریه خود قرار داد

در طب عامیانه، زردچوبه اصل هندی در طی قرن‌ها در بخش‌های مختلف جهان در فرآورده‌های درمانی مورد استفاده قرار گرفته است.

در روش‌های آیورودا، زردچوبه دارای خواص دارویی بسیاری از جمله تقویت انرژی کلی بدن، تسکین گاز، دفع کرم‌ها، بهبود هضم، تنظیم قاعدگی، حل کردن سنگ‌های صفراوی و تسکین آرتریت است.

بسیاری از کشورهای جنوب آسیا از آن به عنوان یک ضد عفونی کننده برای بریدگی ها، سوختگی ها و کبودی ها و به عنوان یک عامل ضد باکتری استفاده می کنند.

در پاکستان، آن را به عنوان یک عامل ضد التهابی، و به عنوان یک درمان برای ناراحتی های گوارشی مرتبط با سندرم روده تحریک پذیر و سایر اختلالات گوارشی استفاده می کنند.

در پاکستان و افغانستان از زردچوبه برای پاکسازی زخم‌ها و تحریک بهبودی آن‌ها با گذاشتن آن بر روی یک تکه پارچه سوخته که روی زخم قرار می‌گیرد استفاده می‌شود. هندی ها از زردچوبه، علاوه بر کاربردهای آیورودا، برای تصفیه خون و درمان بیماری های پوستی استفاده می کنند.

خمیر زردچوبه توسط زنان در برخی مناطق هند برای از بین بردن موهای زائد استفاده می شود. خمیر زردچوبه قبل از ازدواج روی پوست عروس و داماد در برخی از مناطق هند، بنگلادش و پاکستان استفاده می شود، جایی که اعتقاد بر این است که باعث درخشندگی پوست و دور نگه داشتن باکتری های مضر از بدن می شود.

عصاره زردچوبه به عنوان یک آنتی اکسیدان می تواند رادیکال های آزاد را از بین ببرد، آنزیم های آنتی اکسیدانی را افزایش داده و پراکسیداسیون لیپیدی را مهار کند. زردچوبه (100 میکروگرم بر میلی لیتر) از پراکسیداسیون لیپیدی در سلول های کلیوی در برابر آسیب ناشی از پراکسید هیدروژن هنگامی که با سلول ها به مدت 3 ساعت انکوبه می شود، مهار می کند (کوهلی و همکاران 1998).

با استفاده از سویه های سالمونلا تیفی موریوم TA 100 و TA 1535، یک مطالعه جهش زایی نشان داد که زردچوبه جهش زایی تولید شده توسط جهش زاهای مستقیم اثر مانند N-methyl N’-nitro-N-nitrosoguanidine و سدیم آزید را مهار می کند. عصاره زردچوبه جهش زایی وابسته به فعال سازی میکروزومی 2-استامیدوفلوورن را مهار می کند (Soudamini et al. 1995).