فروش کابل هوایی آلومینیومی که در بازار تهران متوقف شد

اولین استفاده از کابل هوایی آلومینیومی قابل تشخیص احتمالاً خطوط اولیه تجاری تلگراف مانند خطوط بین واشنگتن دی سی تا بالتیمور مریلند در سال 1844 بود.

این کابل های اولیه از آهن ساخته شده بودند و تولید آنها دشوار بود. به منظور بهبود تولید با روانکاری سطح آهنی مفتول ها، از سولفات مس برای اعمال پوشش نازک مس استفاده شد.

خاصیت رسانایی برتر مس به زودی مشخص شد و مس در نهایت جایگزین این هادی های آهن اولیه شد. در سال 1913، کمیسیون بین المللی الکتروتکنیکی IACS (استاندارد بین المللی مس) را به عنوان معیاری برای مقاومت مس برابر با رسانایی 100 درصد تعیین کرد.
در دهه 1880 اولین کابل های عایق شده با گوتاپرکا، یک ماده لاتکس طبیعی که از شیره درختان به همین نام تولید می شد، عایق بندی شدند.

این عایق باید دائما مرطوب نگه داشته شود وگرنه خشک می شود و نمی تواند هادی ها را عایق بندی کند. این ماده تا حد زیادی با لاستیک و قیر ولکانیزه شده جایگزین شد.

در دهه 1890، عایق کاغذ آغشته شده انبوه روی کابل ها و ولتاژهای بالای 10 کیلو ولت استفاده می شد.

کابل

در سال 1906 کابل‌های زره‌دار معرفی شدند که دارای روکش انعطاف‌پذیر و دو هادی عایق لاستیکی بودند.

در دهه 1930 اولین آزمایشات با عایق های PVC در آلمان انجام شد و در پایان جنگ جهانی دوم انواع قابل توجهی از لاستیک های مصنوعی و پلی اتیلن وجود داشت.

در دهه 1950 PVC از نظر تجاری قابل دوام بود و جایگزین کابل های لاستیکی در بسیاری از مناطق به ویژه در سیم کشی های خانگی شد، آلومینیوم نیز به طور گسترده به عنوان یک هادی جایگزین استفاده شد.

در دهه 1970، عایق های XLPE جایگزین کابل های عایق کاغذ در کاربردهای ولتاژ متوسط شدند.

در دهه 1980 فیبرهای نوری در خطوط هوایی برای انتقال داده ها و نظارت بر وضعیت و استفاده بیشتر از XLPE در خطوط انتقال ولتاژ بالا بین 66 تا 240 کیلو ولت معرفی شدند.

همچنین مواد فوق رسانایی در دمای بالا کشف شدند. جایگزین‌های PVC (کابل‌های LSZH) که در هنگام آتش‌سوزی ایمن‌تر بودند، در پاسخ به تعدادی از آتش‌سوزی‌های غم‌انگیز عمومی که خطرات دود و گازهای سمی ناشی از مواد مختلف از جمله PVC را نشان می‌داد، توسعه یافتند.

در دهه 1990، پلیمرها برای استفاده در EHV، ولتاژ بالا، کاربردها و استفاده از فیبرهای نوری در خطوط هوایی گسترش یافتند.
جریان الکتریکی از نقطه ای با بار مثبت به نقطه ای با بار منفی جریان می یابد در حالی که اساساً الکترون ها در جهت مخالف جریان می یابند.

دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.

نظرتان را ثبت نمایید.

شماره همراه شما منتشر نخواهد شد.